Urodził się 29 października 1916 r. w Zakopanem. Szkołę powszechną ukończył w Poroninie, Gimnazjum Ogólnokształcące w Zakopanem. Podczas kampanii wrześniowej w stopniu plutonowego podchorążego jako dowódca 1. plutonu 5. kompanii 1. P.S.P. uczestniczył w potyczkach pod górą Chełm koło Grybowa, w Libuszy obok Bierzy, w Krośnie, obok Mościsk, w Lasach Janowskich, na Hołosku koło Brzuchowic. W okolicy Lwowa został wzięty do niewoli sowieckiej, z której trzykrotnie uciekał. 1 października podczas obławy w lasach grybowskich dostał się do niewoli niemieckiej. Podczas transportu kolejowego do Stalagu w Lamsdorf uciekł z wagonu w okolicy Mszany Dolnej.

Od stycznia 1940 r. działał w ruchu oporu w zmilitaryzowanej służbie łączności przez południową granicę Polki z bazą w Zakopanem innymi słowy był łącznikiem-kurierem na odcinku Zakopane-Kraków-Warszawa. Jednocześnie współpracował z Włodzimierzem Szycem ps. „Biegacz” z Warszawy i hrabianką Krystyną Skarbek Giżycką ps. „Cristine Grandwill” przy przerzucaniu  przez Zakopane do Budapesztu lotników angielskich, wykupionych z niemieckich obozów jenieckich.
11 sierpnia 1941 r. został aresztowany przez gestapo W Poroninie. Przebywał w więzieniach: „Palace” w Zakopanem, w Tarnowie, a następnie w obozach koncentracyjnych KL Auschwitz (nr obozowy 27 164, 24.03. – 9.06 1942, pracował m. in. w komandzie budującym zakłady Buna Werke), KL Mauthausen-Gusen (nr obozowy 274, 9.06.-16.10. 1942), KL Sachsenhausen (nr obozowy 51241, 19.10.1942 – 3.05.1945). 3 maja 1945 r. został wyzwolony w okolicy Schwerina przez żołnierzy kanadyjskich. W latach 1946-52 studiował na wydziale lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie. W latach 1952-55 praca w Instytucie Onkologii w Krakowie potem do 1979 r. w pracowni radiologicznej w Zakopanem.

Wincenty Galica był współzałożycielem Związku Podhalan i pełnił w nim różne funkcje: członka zarządu, wiceprezesa i prezesa Zarządu Głównego. W 1970 r. włączył się czynnie do współpracy z red. Jerzym Waldorfem celem ostatecznego wykupu willi pn. „Atma” i przeznaczenie tejże na Muzeum Karola Szymanowskiego.

8 lipca 1972 r. wraz z ks. prob. Władysławem Curzycą zorganizował w Zakopanem wbrew zakazowi władz politycznych i administracyjnych uroczysty pogrzeb doczesnych szczątków śp. Heleny Sikorskiej (małżonki śp. gen. Władysława Sikorskiego).
W 1975 r. był inicjatorem i głównym organizatorem „Roku Orkanowskiego”. W latach 1985-86 brał czynny udział w pracach związanych z przewiezieniem doczesnych szczątków śpl. Kazimierza Przerwy Tetmajera i jego syna Stanisława do Zakopanego. W 1989 r. wybudował z własnych środków finansowych nagrobek granitowy na mogile matki Władysława Orkana – Franciszki Smreczyńskiej.

W latach 1993-94 wraz z Marianem Polaczykiem i Władysławem Szepelakiem urządził Muzeum Męczeństwa w willi „Palace”, byłej siedzibie gestapo w Zakopanem. W maju 2001 r. urządził prawie od nowa kolejną ekspozycję Muzeum „Palace” (poprzednią zniszczył były właściciel budynku).

Ks. prof. Józef Tischner opisał go w swoim dziele „Dzieje filozofii po góralsku” jako Hipokratesa (na drugiej pozycji).
Zmarł 21 maja 2010 r.

Ważniejsze odznaczenia i nagrody:

• Krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta RP
• Lutetia 2005 – nagroda przyznana przez Stowarzyszenie Polskich Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie z siedzibą w Paryżu7, za wieloletnią działalność społeczną i godną naśladowania postawę patriotyczną.
• Laureat dorocznej nagrody Burmistrza Miasta Zakopanego – 2003
• Registar of The Archives Yad Vashem The Holocaust Martyrs and Heroes Remambrance Authority – 2003
• Odznaka lotnictwa izraelskiego z napisem “With Gopliments. The Izraeli Air Force” – 2003
• Odznaka za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i byłych więźniów politycznych – 1999
• Krzyż Armii Krajowej. Prezydent RP – 1997
• Odznaka Weterana Walk o Niepodległość – 1995
• Krzyż Oświęcimski. Rada Państwa – 1986
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Rada Państwa – 1982
• Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury. Ministerstwo Kultury i Sztuki – 1981
• Odznaka Honorowego Członka Związku Podhalan – 1981
• Złota Odznaka za zasługi dla Zakopanego – 1978
• Medal Honorowy Muzeum Karola Szymanowskiego w Zakopanem – 1977
• Złoty Krzyż Zasługi. Rada Państwa – 1970
• Odznaka Grunwaldzka